आज माझेच मन माझ्यावर रुसले आहे
उगीच माझ्या भावनेला छेद देउन बसले आहे
कंठ येतोय दाटुन का असा मी वागलो
तिच्या झोपेतही का मी माझाच् जागलो
अधिकार नव्हता मला तरी बंधने झुगराले
एका अवचित क्षनि गाटून तीला विचारीले
प्रेम करशील का माझयावार प्रश्न होता माझा
वेड्या मनाला महितच नव्हते नकार असेल तीझा
नकार मिळताच ह्रदयास धक्का बसला मोठा
अतपर्यन्त प्रेमचा विचारच करित होतो खोटा
क्षमा कर मजला आता मी समजुन चुकलो
पहिलयाणदाच आज मी तुझ्यापुढे झुकलो
मनाला सावरलेय मी माझ्या आता
पुन्हा अशी चूक करनार नाही
कळुन चुकले आता मला
खरया प्रेमाला इथे कोनि पुसनार नाही
____________
लक्ष्मण शिर्के
Apratim! Chaan!
ReplyDelete