शंभुराजे साकारायचय (कविता)

आयुष्यात एकच स्वप्न शंभुराजे साकारायचय
तो शुर सिंहाचा छावा हातुन एकदा तरी आकारायचय

मरणाला न भिणारी कधी आमी मराठ्याची पोर
शाहिर सुद्धा सांगुन गेल ही होती सर्वांच्या म्होर
बघतोयस काय असा टकामका लवुन मुजरा कर
शुर संभाजी पुढे आहे बोला एकसुरात हरहर

हातात भगवा घेउन पुढे खंडोबाचा मळवट भाळी
एकदाची स्वारी निघाली ठोकुन त्वेषाने आरोळी
येतो आम्ही काळजी नसावी जिंकण्याची हौस डोळी
निघतो एकदाचा शुर तो चिखल काटे पायदळी


झुंजविले औरंगजेबालाही ज्याने म्रुत्यु त्याच्यापुढे फिका
कुशाग्र शक्तिशाली शंभु जिंकण्यास ना शत्रुस कधी मोका
समशेर हाती घेताच लोपत होत्या चंद्र तारका
असा हा सिंहाचा छावा मराठ्यांचा होता सखा

बलिदान जाईल वाया त्याचे केले जर दुर्लक्ष
रक्त सांडलय मराठयांसाठी नेहमीच होता दक्ष
पन घात केला काळाने डाव एकदाचा साधला
जगदंबा जगदंबा शेवटचे बोल मुखावाटे वदला

नेहमीच असायचा पुढे जरी होता तो राजा
मैदान सोडायचा नाही कधी उडविल्याशिवाय शत्रुचा फ़ज्जा
सात वर्षे नाही ठेवुन दिला कुणा मायभुमीत पाय
एकदातरी शंभुराजे साकारायचाय माघार घेणार नाय
______________
लक्ष्मण शिर्के